|
W kościele śmiałam w Boga zwątpić patrząc na uśmiechniętą twarz na kolorowym zdjęciu...Ty tydzień wcześniej w tym samym miejscu modliłeś się myśląc, że sprzyjasz szczęściu. Teraz typów sześciu, na barkach drewniana trumna, a obok ból, płacz, kwiaty, wieńce. Ci co kochają już nie ujrzą więcej. Bóg postanowił wystawić tragedię! Może w tym sens jest jakiś, nie wiem.Może tam eden w niebie masz? Wiedz jedno na zawsze w naszych sercach, w pamięci, na kliszach.Choć szkło już pękło i nic się nie da zmienić. Kwiaty na grobie więdną, lecz Ty gdzieś kwitniesz - wiara nam daje pewność, ona nie zniknie.
|
Dodaj komentarz
