[2]Każde­go wie­czo­ra zbliżałam swą twarz do Gwiazd i mówiłam do Ciebie tak, abyś choć usłyszał mój szept, że one wciąż dla mnie świecą. Ale czy słyszałeś? Cza­sami też pi­sałam do Ciebie lis­ty i wyrzu­całam je jak naj­mocniej w stronę słońca z nadzieją, że je dos­ta­niesz - ale one wciąż wra­cały. Te­raz już nie muszę do Ciebie pi­sać. Nie muszę pat­rzeć śle­po w Gwiaz­dy i po­syłać im słowa do Ciebie. Za ja­kiś czas praw­do­podob­nie po­wiem Ci wszys­tko widząc Cię przed sobą, na no­wo kochając Two­je oczy i siedząc obok Ciebie - choć jeszcze nie tak blis­ko. A prze­cież to ta­ki nieda­leki czas...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!