|
[cz.1] wczoraj, otwierając oczy i wstając z łóżka na mojej twarzy zagościł bardzo głęboki uśmiech. ten sen był jak z jakiegoś filmu z najlepszym happy endem, a jednocześnie tak bardzo realistyczny. chodziłyśmy po centrum z kumpelą, kiedy nagle zabrzmiał dźwięk sms'a w moim telefonie. oczom nie chciałam wierzyć, kiedy zobaczyłam od kogo, a jeszcze bardziej kiedy przeczytałam jego treść. "Nati! muszę z Tobą porozmawiać. proszę." nie zastanawiając się ani chwili dłużej, odpisałam "gdzie jesteś?". nie interesował mnie totalnie temat. z nerwów zastanawiając się, w którą stronę biegnąć, rzucałam telefonem i czekałam na sms z odpowiedzią. "u Ciebie pod klatką" odczytałam. uśmiechając się pod nosem, odpisałam " będę za max 30 min" i pobiegłam ile sił w nogach na tramwaj, nawet nie tłumacząc nic kumpeli. i za niecałe pół godziny była w moich objęciach, taka zapłakana i bezradna, a mnie krajało się serce. ucieszyłam się z tego, że napisała do mnie, ale ciężko było patrzeć po takiej przerwie na
|
Dodaj komentarz
