|
Kiedyś jeszcze wierzyłam i miałam nadzieję, ale to domena glupich:) wierzą, ufają i mają nadzieję tylko głupcy. Mądrzy biorą życie jakie jest i czynią go lepszym, nie czekają na czyjś ruch, nie ufają, nie pokładają nadziei w rękach innych, bo są świadomi, że tylko oni sami mogą uczynić siebie szczęśliwymi. Już nie wierzę w Ciebie, nie mam nadziei na wyjaśnienia, nie ufam, że jednak coś. Nie czekam już na nic co jest związane z Tobą, czekam na miłość - szczerą, prawdziwą, jedyną, powalającą, nie tę o którą od pierwszych dni musze walczyć, czyli nie na Twoją. Ty możesz sobie swoją miłość wsadzić w buty i cieszyć się, żes wyższy, byle z dala ode mnie, bo jeszcze gotowyś któregoś dnia oskarżyć mnie o nieszczęscie i cierpienie.
|
Dodaj komentarz
