|
1.wiesz,jak to jest umierać od środka? jak żyć zgniłym sercem? tak naprawdę powinni już składać mojej rodzinie kondolencje. bo gasnę jak świeca,zgaszony słoną wodą - łzami,i czuję się jak stara maskotka,którą próbują ratować nowymi naszyciami,ale dalej pruję się pomimo prób,pomimo starań, pomimo ogromnej woli,pękam w szwach,i dziury powiększają się,bo samo egzekwowanie boli. staję się manekinem na strzelnicy,a wszyscy do mnie strzelają,nie mają żadnych zahamowań,trwają w tym jak zahipnotyzowani,bo nienawidzą,gdy ich się rani,ale sami nie umieją przestać ranić. rzygam już smutkiem,który utkwił we mnie,jak naczynia krwionośne i jest mniej mnie we mnie,a więcej rozpływającego się cierpienia,który wraz z bólem mają ucztę we mnie,bo zjadają mnie jak ja płatki,i potrzebne są im sztuczce czyli moje dłonie,które ciągle z ogromną siłą uderzają w ścianę,tworząc kolejną ranę,z której można tyle zjeść,i zgnieść mnie do samego końca,i zaraz dostane nerwicy,bo nie ma /skejter
|
Dodaj komentarz
