|
.cicho, cichutko, praktycznie szeptem znów wymawiasz jego imie, i kolejny raz słyszysz echo w swojej głowie, dokładnie wiesz, że nikt nie odpowie. I wiesz też, że uwielbiasz noce, późne godziny, ciemność, stan kiedy zostajesz znów sama ze sobą, kiedy gdzieś z zepsutego głośnika na końcu pokoju dobiega muzyka. Właśnie wtedy zaczynasz myśleć o wszystkim i niczym, o tym co było a czego już nigdy nie będzie, bo wiesz dokładnie,że wtedy jesteś sobą, niczego nie musisz się wstydzić, w głowie znów natłok chorych wspomnień i myśli, które starasz się sensownie poskładać w całość. Aż w końcu odnajdujesz w nich siebie, i tak co wieczór, tysiące razy układasz swoje "Ja" przez kolejne noce...
|
Dodaj komentarz
