|
pamiętam to uczucie,gdy patrzyłam na jej zapłakane oczy i wiedziałam,że nie mogę nic zrobić. uczucie bezradności było nie do zniesienia,mogłam tylko trzymać ją w ramionach i czekać,aż ciało przestanie się trząść od cichego szlochu. byłam nawet w stanie przejąć jej ból,byleby tylko nie patrzeć na te oczy,które po brzegi wypełnione były cierpieniem./ucieknijmi
|
Dodaj komentarz
