|
Urojenia, czy może wspomnienia? Sam nie wiem gdzie konczy sie rzeczywistość a zaczyna bajka o tym jak mogłoby być. Mogłoby być, ale juz nigdy nie bedzie, bez Ciebie jest inaczej. O wiele trudniej, staram sie podchodzić do wszystkiego racjonalnie, każdą myśl przekierowuje w inną stronę. W moim sercu wciąż żyjesz, w mych myślach usmiechasz sie tak szeroko jak zawsze, na każdym kroku potykam sie o Twoje rzeczy, czekają na Ciebie tak samo jak ja, tak samo stęsknione i tak samo martwe.
|
Dodaj komentarz
