Na­ryso­wała Go. Na skraw­ku pa­pieru po ko­lei no­gi, ręce, tułów i głowę. Niczym nie przy­pomi­nał jej wy­marzo­nego chłopa­ka - krzy­wa syl­wetka, poczochra­ne, nie­chluj­ne włosy, sza­ry i bez wy­razu. Zas­ta­nowiła się co mogło by spra­wić, że spoj­rzy na niego zu­pełnie inaczej niź do­tychczas. (...) Do­ryso­wała mu wiel­kie, niewy­raźne ser­ce, bla­de i po­kaleczo­ne. (...) Te­raz wy­dawał się zu­pełnie in­ny, praw­dzi­wy i dziw­nie piękny. Te­raz już nic mu nie bra­kowało.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!