Nie chciała być drugą opcją, chwilową zabawką. Nie potrafiła spojrzeć w jego oczy nie widząc w nich odrobiny kłamstwa. Cierpiała, odmówiła bojąc się że tak właśnie będzie. Widziała w nim same najgorsze rzeczy które mógłby jej zrobić. Odepchnęła go bojąc się że zostanie zraniona, gorzej... bała się że ją wykorzysta, i tym go właśnie raniła. Wbijała mu nóż w serce kiedy mówiła że nie chcę mieć z nim nic wspólnego, żeby ją zostawił w spokoju. Prawda była taka że On miał dobre serce, a zakochał się w niej na amen. Inspirowała go, chciał jej więcej a ona go zwyczajnie odepchnęła z jednego powodu, myślała że wszyscy są tacy sami, szukają tylko jednego. A on? On teraz bawi się laskami, zabawia się. To jej wina, to ona do tego doprowadziła. Rani wszystkie, a w sercu kocha tylko jedną, tą która zraniła go. Traktuję teraz wszystkie jak szmaty, ale wie jedno. Nigdy nie zraniłby JEJ, pomimo faktu jak bardzo ona go zraniła.
|