Wal­czę z sa­mot­nością każde­go dnia. Kocham sa­mot­nie, ob­serwując cie z bo­ku. Widzę jak się śmiejesz z in­ny­mi... Ale czy ro­zumiesz mo­je cier­pienie? Czy ser­ce two­je kocha miłością bez­gra­niczna? Czy codzien­nie ra­no wsta­jesz tyl­ko po to by przyjąć ko­lej­ny cios obojętności? Żeby za­raz rozpłynąć się w śmie­chu ukocha­nego, który do­daje Ci otuchy na dal­sze cze­kanie. Cze­kanie, ale na co? Wie­rzysz w to, że które­goś dnia od­ważysz się wyjść z cienia i po­wie­dzieć mu cała prawdę? Wyz­nać miłość, i że to ty będziesz z nim płakać, że to właśnie To­bie pi­sane jest uj­rzeć jego oczy od ra­zu po prze­budze­niu...? Nie boisz się oducze­nia? Złama­nego ser­ca? Le­piej kochaj sa­mot­nie... Kochaj wie­cznie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!