|
Wiesz czemu tak naprawdę jest mi smutno? Bo te wszystkie rozmowy są przepełnione fałszywością, czuje to i wiem. Wszystkie spojrzenia Jego są obojętne, nie widzę w Jego oczach nic co mówiłoby, że mu zależy. Dlatego, że przez taki błahy powód potrafi być aż tak bardzo oschły, dlatego, że ma w dupie to, że coś do Niego czuje. Jestem dla Niego nikim, chociaż on jest dla mnie wszystkim. O szczęście trzeba walczyć, moim szczęściem jest On, ale ja już nie umiem, nie potrafię, tak boję się kolejnego odrzucenia, ja już nie umiem żyć, oddychać bez Niego, on po prostu stał się moją codziennością, ale teraz jedyne czego potrzebuję to zapomnieć, spróbować zacząć żyć na nowo, bez Niego.
|
Dodaj komentarz
