|
Któregoś dnia zrozumiesz, że Ci Go brakuje. Że brakuje Ci rytmu, jakim biło Jego serce, sposobu w jaki oddychał, czy chociażby tego, jak się poruszał. Zaczniesz tęsknić za Jego wargami, za dotykiem Jego dłoni, za słowami, które wyrywając Mu się z gardła trafiały wprost do Twojego ucha. I choć teraz wydaje Ci się, że to co było między Wami to nic, z czasem przekonasz się, że to był skarb. Diament, który mógł przerodzić się w brylant.
|
Dodaj komentarz
