 |
Dlaczego za chwilę szczęścia zawsze musisz płacić? Tak jakby uśmiech na twarzy był czymś złym. Przywilejem, zarezerwowanym dla niektórych. Dlaczego wszystko w jednej chwili może się rozpaść jak domek z kart?
Nie płakałam. Chyba byłam w szoku. Osunęłam się na podłogę, zdolna jedynie wpatrywać się bezmyślnie w ścianę. Jakby ona mogła mi w czymś pomóc.
W drżących rękach trzymałam mały przedmiot. Tak, byłam w ciąży. Świadomość tego ciążyła niczym ołów na moim sercu, i choćbym starała się myśleć o czymś innym, nie mogłam pozbyć się tego ze świadomości.
Pierwsza myśl? Zabić. Zabić dziecko. Dziecko, które jeszcze wielkości fasolki, już zdążyło zniszczyć mi życie.
Postanowiłam ukrywac to tak długo, jak będę mogła. Było trudno, ale postanowiłam być silna. Jeszcze nie byłam gotowa na spotkanie z chłopakiem.[M]
|
Dodaj komentarz
