Nie spytam cię kim jesteś przecież się znamy. Już wcześniej zaglądałam w Twoje oczy oboje to pamiętamy. Te paranoje za tymi drzwiami. Obłąkani, świat nieznany nikomu poza nami. Zanim rozedrzesz niebo ukazując prawdę.. I nagle pochłonie nas to danse macabre. Upadnę rozrywając ranę wspomnień i krwią na ścianie napiszę ostatnią zwrotkę.. A Ty podchodzisz nieprzytomnie tulisz moje ciało.. I milczysz tak jakby nic się nie stało. A dni zlewają się w jedność i otula mnie ciepło, w które chcę brnąć jest moją Mekką. Powraca tętno, ty uwalniasz mnie z objęć, Powraca oddech, a ja próbuję się podnieść Błagam chodź do mnie już nie boję się umierać.. A ty odchodzisz, mówisz mi: jeszcze nie teraz!

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!