|
Człowiek jest jak układanka puzzli. Całość tworzy nas samych. Każdy puzzel, to każda ważna dla nas osoba. Wyobraź
sobie, że odchodzi najbliższy przyjaciel. Wtedy brakuje jednego puzzla. Brakuje jednej osoby. Odchodzi kolejny
człowiek, kolejny znajomy. Nie jesteś sobą, bo w układance brakuje puzzli. Teraz wiesz, że oni tworzą Ciebie. Bez
nich jesteś nikim. Potrzebujemy takich ludzi, dla których jesteśmy w stanie zrobić wiele. Dobrze wiesz, że możemy
dołożyć puzzla i teoretycznie będzie tak samo, ale pozostają ślady. Nie zawsze wszystko układa się w całość,
nie zawsze potrafimy wypełnić puste pole. To tak jakby wypełnić pustkę w sercu kimś, komu nie ufamy.
|