Kiedy nie potrafię opanować złości, biorę w ręcę poduszkę i próbuję się na niej wyładować. Kiedy to nie pomaga wyrywam z zeszytu kartkę i pięściami próbuję ją przebić. Próbuję, ale za każdym razem kończy się to tak samo. Mam w sobie wiele złości i bólu, mam chęć coś rozwalić. Kładę się na łóżku, patrzę w sufit, a po policzku zaczynają mi spływać krople łez. Nie potrafię tego kontrolować. Czasami kiedy mam dość stoję na środku pokoju i krzyczę. Nie dlatego, że mam nie po kolei w głowie. Tylko dlatego, że kiedy wykrzyczę co czuję jest mi lżej. Istnieje tyle sposobów na pozbycie się złości w sobie, ale czasami żaden nie pomaga. To właśnie smak bezsilności, znasz to ?

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!