|
Masz czasem tak, że jesteś bezradny i nie wiesz, co myśleć? Siedzisz sam w pokoju i czujesz się, jakbyś nie miał nic. Wszyscy, którzy dawali Ci powód do uśmiechu, się od Ciebie odwrócili. Przez rodzinę masz zniszczoną psychikę, a przyjaciele są zbyt zajęci, żeby Ci pomóc. Powracają wspomnienia o lepszych czasach, kiedy uśmiech nie schodził Ci z twarzy, a każdą łzę ocierali najbliżsi. Oglądasz te zdjęcia i jesteś tam, w tamtych czasach, gdzie nie liczyło się nic, oprócz dobrej zabawy. Wszyscy uśmiechnięci szczerze. Nie to, co teraz, że większość uśmiechów jest wymuszona, bo przecież `tak trzeba`. Lubię powracać do tamtych chwil... [samoczynnie]
|