`Pamiętam to było zimą, piździło jak rzadko My szliśmy chodnikiem, jak prywatną kładką A szło się tak gładko a szło się tak łatwo Nasz los to od tamtąd jedna wielka całość Nie pamiętam, czy padało, nie chciałem budzić się rano Chciałem by to wiecznie trwało, lecz to kruche jest, jak gałąź No i nie wiem co się stało, nie wiem gdzie zgubiłem drogę Lecz bez ciebie muszę stanąć, bez ciebie iść nie mogę

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!