|
siedziałam skulona na ławce i płakałam. kiedy poczułam na ramieniu czyjąś rękę powiedziałam ochrypłym głosem 'zostaw mnie' i wtedy usłyszałam głos którego nigdy nie pozbędę się z mojego serca 'myślałem, że ja nie jestem twoim wrogiem. pamiętasz? ja i ty przeciwko światu'. Otarłam łzy i po chwili patrzenia w jego morskie oczy powiedziałam 'tak było dopóki mnie nie zostawiłeś'. Stał się nerwowy, ręce zaczęły mu drżeć i skutecznie unikał mojego wzroku. 'to nie jest tak że cie zostawiłem, nadal możesz na mnie liczyć tylko z tą różnicą że teraz jestem tylko przyjacielem, nikim więcej. ten nasz cały związek był wielkim błędem bo zniszczył naszą długoletnią przyjaźń, ale przecież możemy to odbudować.' Nie wierzyłam własnym uszom, zerwałam się szybko z ławki i jednocześnie płacząc zaczęłam krzyczeć 'może dla ciebie to nic nie znaczyło, ale dla mnie to było najlepszą rzeczą jaka mnie spotkała'.
|
Dodaj komentarz
