Siedzieliśmy wtuleni w siebie na kanapie, zaśpiewałem jej tę piosenkę co za dawnych lat, dałem jej ten sam prezent, a ona tak jak dawniej ucieszyła się i rozpłakała, rozpłakała ze szczęścia. - Ale teraz już będziesz, na zawsze? - powiedziałem do niej. - Tak, pomimo wszystko, na przeciw wszystkiemu. - powiedziała, a ja poczułem ulgę, tak jak wcześniej, gdy mi to obiecywała. Jednak znów nachodzi mnie myśl, że może znowu ode mnie odejść, że może znowu kogoś poznać lepszego ode mnie... Autor cytatu: zawszewalcz

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!