|
Nie ma sposobu, aby żyć na tym świecie nie pozostawiając niczego po sobie. Nie istnieje człowiek nieuwikłany w sieć ściśle wytoczonych ścieżek, którymi mogą być na przykład pokwitowania użycia karty kredytowej, terminarze umówionych spotkań, obietnice złożone innym ludziom. Inne ślady, jak odciski palców, są niewidzialne, o ile się nie wie, jak ich szukać. Ale jest jeszcze zapach, każdy z nas stanowi centrum niewidzialnej chmury, która przemieszcza się razem z nim. Za każdym z nas nieustannie sypią się złuszczone komórki skóry, czterdzieści tysięcy na minutę, tworząc tropy zapachowe sięgające naszych podbródków i nóg. |Zagubiona Przeszłość.
|
Dodaj komentarz
