|
kochał ją,definitywnie ją kochał.tak bardzo jak nikogo nigdy.zawsze był przy niej.ona zaś była zawsze zabiegana,nie miała czasu na miłość.widziała w nim brata,zawsze szukał za nią sensu,gdy ona sama go gdzieś gubiła.zawsze wiedziała,że może do niego napisać,zadzwonić i zwyczajnie się wygadać.potrzebowała kogoś takiego jak on.z początku nie zdawała sobie sprawy,że właśnie on zdobywa jej serce.za bardzo podążała za wszystkim,tylko nie za miłością.tak bardzo się przed nią broniła.wiedziała,że jeśli go pokocha jej świat za bardzo się zmieni,a tego nie chciała.lecz z czasem samotne wieczory przy muzyce,zaczęły ją nużyc.właśnie wtedy zrozumiała,że jest tak bardzo samotna,że gdy pozałatwia wszystko co od niej oczekują,nie posiada nic.łzy napływały jej do oczy,powoli spływały po policzkach,opadając na blat biurka.wtedy jednym ruchem włączała komputer z nadzieją,że on tam będzie,że będzie dostępny i z nią popisze.on zawsze był,wiedział,że w wieczory tak bardzo będzie go potrzebować.
|
Dodaj komentarz
