|
Leżąc na szpitalnym łóżku słyszała płacz matki za ścianą i głos lekarza „niestety robiliśmy wszystko co mogliśmy”. Leżała tak całą noc, w ciemnym pokoju… Nad ranem nie słyszała nic, prócz bicia własnego serca. Ani chodzących ludzi na korytarzu ani śpiewu ptaków za oknem… Wstała szybko by zobaczyć co się stało i nagle zauważyła że nic jej nie jest, że nic jej nie boli, że czuje ciężar swojego ciała na nogach, ze może normalnie chodzić. Z radości zaczęła tańczyć a w tle leciała jej ulubiona piosenka.. Po chwili zauważyła, jak w drzwiach stoi jej ukochany i się jej przygląda. Była szczęśliwa… I tak też odeszła z tego świata. Gdy rano do jej pokoju wszedł lekarz zobaczył jej bladą twarz, lecz co go najbardziej zdziwiło to, to że choć nie mogła wstać z łóżka przez wiele miesięcy to odeszła z uśmiechem na twarzy.
|
Dodaj komentarz
