czasem nie czuła bicia jego serca, chociaż tulił ją z całych sił. nie słyszała jego słów, a przecież mówił do niej. kiedy próbowała go dotknąć natrafiała na mur, którego nie potrafiła przeskoczyć, i tylko zdzierała ręce do krwi, próbując go rozbić. bez sensu. była bezradna. a gdy miał oczy zamknięte w ciszy, w niej zakwitało poczucie winy, słabość.. bo nie była w stanie pokonać labiryntu złych emocji i wyciągnąć go ponad ciemnie chmury jaźni. a przecież tam, nad nimi, było słońce.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!