|
była noc, niby jak każda inna. chłodny wiatr mnie obudził, zerknęłam na zegarek na którym widniało dopiero wpół do czwartej. spojrzalam na otwarty balkon. wstałam, chcąc go zamknąć zobaczyłam ich. siedzieli, śmiali się jak by nigdy nic otwierając przy tym kolejne piwo. chciałam się do nich przytulic, uwierzyć ze ich śmierć była tylko głupim snem. kiedy do mojego pokoju wpadła młodsza siostra wpychają się pod moja rękę krzycząc 'wstawaj już 9'. wszystko odpłynęło, a ja? ja znów mam ich tylko w pamięci, na zdjęciach. z nadzieja w sercu, ze to jednak dalej sen. ze obudzę się i oni będą, będą obok mnie.
|
Dodaj komentarz
