Chwilami mam wyrzuty sumienia ,że mamę okłamałam i do końca nie powiedziałam prawdy o chorobie, a ona tak mi wierzyła,że będzie dobrze. Nie wiem dlaczego zycie jest takie okrutne, dlaczego jednym z górki , a innym pod górkę. Ja już nie moge płakać, po prostu nie mam czym chyba, wypłakałam morze łez, chociaż jak rozmawim z mamą na cmentarzu to łzy leca same. Tęsknota jest nie do zniesienia, nie ma dnia ,żebym o mamie nie myslała. Ostatnio wyszukuje sobie duzo zajęć, szczegolnie w ogrodzie, ulubionym miejscu mamy, jak się zajmę praca to nie mylę, ale najgorzej jest w wolne dni. / psycholandiaaa

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!