|
Już nie miała żadnych oporów, czuła się jak w domu i zrozumiała, że chce tu spędzić resztę życia. Wieczorem ogłoszono bal z okazji jej powrotu i ogłoszono, że będzie ona przyszłą królową. "Mamo ! Jak to królową ?" spytała wystraszona Maureen "Tak moja córko, my z ojcem chcemy już spokojnie spędzić starość, a wiemy, że Ty jesteś przygotowana przez najlepszego człowieka pod słońcem" powiedziała matka dziewczyny puszczając oko w stronę Eksima. Dziewczyna ciężko westchnęła i odpowiedziała, że się zgadza, nie umiała też się długo gniewać, przecież w końcu po tylu latach znalazła swój dom. "Taka piękna dziewczyna nie powinna stać kiedy inni tańczą" Maureen odwróciwszy się ujrzała obraz najpiękniejszego człowieka jakiego w życiu widziała... i te piękne piwne oczy, skądś je pamiętała, tak bawiła się z nim jako bobas, zwał się Mirogod i był synem rodziny królewskiej z sąsiedniego królestwa. Taniec przerodził się w wielką miłość, Maureen i Mirogod zostali władcami krainy Germitów cz.8
|
Dodaj komentarz
