|
Powiem ci, dlaczego jestem smutna.
Powiem nareszcie, dlaczego jestem taka.
Bo nigdy nie mówiłam, głupia.
Bo bałam się, że nie zrozumiesz, jaka.
Jestem smutna, bo się boję.
Pusty głos mam, bo brak mi słów.
Oczy zamykam, bo nie widzę barw.
Tylko czerń i biel, i szarości smutny świat.
Siedzę tu od rana, bo nie mam, dokąd pójść.
Oddycham powoli, głęboko,
Bo przez ciebie brak mi tchu!
Słucham smętnych piosenek,
Bo nie pamiętam już, jak brzmi twój głos.
Marszczę zmęczona czoło,
Bo trudno jest mi samej żyć
|
Dodaj komentarz
