|
tak mi pięknie smutno. kiedy siedzę i ciekną mi łzy, a naprawdę nie mam pojęcia po co. dlaczego Marilyn umarła, dlaczego nie ma juz Boba M ? dlaczego te dzieci w Afryce nie mają wody i umierają. i nie boje się swojej śmierci. bynajmniej. boje się śmierci moich bliskich. i nie chce o tym myśleć, lecz to krąży wokół mnie, przenika mnie. myślę o rzeczach całkiem abstrakcyjnych. a może po prostu boli mnie to, że nie mogę cofnąć czasu, zmienić pewnych rzeczy, zapobiec pewnym wydarzeniom, zrobić coś lepiej lub nie robić wcale.. może tak bardzo mnie boli, że czas gna dalej, coraz prędzej, a ja go tracę, nie umiem nacieszyć się chwilą teraźniejsza, bo zaraz jest przeszłością. niczego nie pragnę bardziej jak zatrzymać czas i ludzi.
|
Dodaj komentarz
