|
-jesteś cała przemoknięta! -krzyknął, widząc ją w progu mieszkania. -rozbieraj się, natychmiast! -nie tak szybko, kochanie. -powiedziała, drwiąco. -zrzucaj te mokre ubranie, ja nie żartuję. przecież się przeziębisz. -powiedział z troską w oczach. rozebrała się do naga, a później niechlujnie zarzuciła na siebie, za duży sweter. - wyglądam jak własna babcia, powiedziała, siadając w fotelu. - lubię dojrzałe kobiety. -zażartował, podając jej ręcznik. wycierała swoje miedziane włosy. klęknął przed nią. -co Ty wyprawiasz? -zapytała. masz takie zmarznięte stopy. chcesz zachorować? -spytał, ubierając na jej nogi wielkie, pluszowe kapcie. -nienawidzę kiedy się tak obsesyjnie o mnie troszczysz. zdenerwowany, podniósł ją, przerzucił sobie przez ramię i wystawił za drzwi. -co Ty wyprawiasz?! - spytała. -musisz się rozchorować. -że co?! -dopiero, gdy będziesz chora, a ja będę mógł siedzieć przy Tobie przez 24/h podając Ci syrop, zobaczysz co to troska. -oszalałeś? -nie.zwyczajnie lubię Cię irytować
|
Dodaj komentarz
