czasem mam wrażenie, że nikt mnie nie rozumie, że jestem całkiem inna od wszystkich. czasem chciałbym wyjechać gdzieś daleko, w bardzo odległe miejsce, gdzie bym usiadła na skale patrząc w dół widziałabym tylko wodospad, który płynie nie zwalniając tępa. moje serce biło by powoli, a w głowie układałoby się tysiąc myśli. wstałabym, odeszła od przepaści, poczułabym wiatr, który rozwiewałby moje niesforne loki. uśmiech nie schodziłby mi z twarzy, a muzyka nie grałaby, ten czas poświęciłabym tylko i wyłącznie dla swoich marzeń, które tak często ukrywam, ale to właśnie w ten dzień one by wszystkie wyszły na światło dzienne. ten dzień wykorzystałabym maksymalnie - gdybym tylko taki dzień otrzymała. niestety tylko natura pozwala mi być tym kim naprawdę jestem, niestety nie jestem w stanie pokazać się ludziom właśnie od takiej strony. /stawiamnachillout
|