czuję jego resztki wszędzie w każdym milimetrze ciała i pokoju, czuję go w powietrzu. nigdy nie zgasnę i nie pozwolę ci odejść, ty tu zostaniesz, wiesz dlaczego ? bo jesteś mną, jesteśmy nierozłączni, bo ja i ty to my a bez siebie jesteśmy... nikim. pęka serce, pęka umysł i ręce nie niosą już ciężaru. ciągniesz za sobą szatę wspomnień i cierpień, zabieram ją. teraz jest dziś, nie ma wczoraj, jutro dopiero będzie. tylko ja jestem w stanie zmienić siebie i to co czuję, więc wstaję, otrzepuję się i idę, by zbierać kolejne doświadczenia, łzy i uśmiechy do grawerowanej kolekcji porcelanowych emocji. [CZ3]
|