|
- usiądź teraz spokojnie i pomyśl o przyszłości. - powiedziała moja psycholożka siadając na krześle na przeciwko mnie. - ale po co? - spytałam podkulając pod siebie na krześle nogi. - no spróbuj. - odpowiedziała, uśmiechem próbując mnie zmotywować. milczałam. po chwili na nowo zaczęła mówić. - zamknij oczy, pomyśl o przyszłości. mów to co Ci przychodzi na myśl. - błagała. skruszona jej prośbami postanowiłam spróbować. kiedy tylko zamknęłam oczy ujrzałam jego twarz, ale nie chciałam o tym mówić. - widzę.. ciemność, żal, smutek. badania krwi, usg, wykłady na temat mojego odżywiania... - zaczęłam, kiedy nagle ona krzyknęła. - widziałaś jego, prawda? - spytała już spokojniej. nie odpowiedziałam, schowałam twarz i zaczęłam płakać. znała odpowiedź. / eL
|
Dodaj komentarz
