Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta; Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku, Wiem kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta; (...) A ty - wiecznie zgasłaś nad biednym tułaczem; Lecz choć się nigdy, nigdzie połączyć nie mamy, Zamilkniemy na chwilę i znów się wołamy, Jak dwa smutne słowiki, co się wabią płaczem. / J. Słowacki "Rozłączenie"

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!