|
Patrzyła w jego piękne oczy i wiedziała, że ten moment zapamięta do końca swojego życia. Nie sądziła jednak, że będzie to smutne wspomnienie. W ciągu jednej minuty sprawił, że jej świat legł w gruzach. W ciągu tej minuty powiedział jej, że ma raka i prawdopodobnie nie przeżyje nawet roku. Co miała powiedzieć w takiej chwili? Widziała łzy płynące z jego zielonych oczu i nie mogła zrozumieć, że za kilka miesięcy nie będzie już na nią nimi patrzył.
- Gdy mój stan pogorszy się do takiego stopnia, że nie będę już mógł na siebie patrzeć, będziemy musieli się rozstać. Kocham Cię najmocniej na świecie i chciałbym, żebyś zapamiętała mnie, a nie chorobę, która zżera mnie od środka.
- Ale... skąd będę wiedziała, że to już? Że my już nigdy... - Urwała.
- Będziesz wiedzieć. Wtedy powyrzucaj wszystko co będzie Ci mnie przypominało i żyj tak jakbym był kiedyś i tylko na chwilę. Jedyną pamiątką po mnie będą Twoje wspomnienia.
|
Dodaj komentarz
