|
siedziała na parapecie, paląc kolejnego papierosa, popijając wódką. spojrzała na biurko, była tam uschnięta już róża, którą podarował jej na początku ich znajomości, miała do niej ogromny sentyment. sięgneła po telefon, po kolei zaczęła czytać wszystkie smsy od niego. poczuła dziwne kłucie w sercu, do oczu zaczęły napływać jej łzy. wybuchła spazmatycznym płaczem, dusząc się własnymi łzami. przed oczami miała wszystkie ich wspólne chwile. czuła jak bardzo jej go brakuje. kochała go. zdała sobie sprawę, że on już nigdy nie będzie jej. wzięła do ręki nóż. jeździła nim po żyłach. wolała zginąć niż żyć bez niego. po chwili przestała.nie umiała tego zrobic. miała nadzieje, że może jednak w końcu do niej wróci. żyła tą glupią, zgubną nadzieją. to ona trzymała ją wciąż przy życiu i pozwalała jakoś funkcjonować każdego dnia.
|
Dodaj komentarz
