Chyba się rozczarowałam. Zawiodłam na wszystkich frontach Poległam. Upadłam po raz setny pierwszy nie osłaniając rękami twarzy. Nie zasłaniając niczego. Nawet oczu. Patrzyłam zamglonymi gałkami w dół. Przegrałam kolejną opłaconą społecznością wojnę. Ugięłam kolana. Znowu Zapadam się w piaskach uprzedzeń. Grzęznę po szyję w pasie gniewnego Oriona. Stereotypy gniotą w piersi. Pochwycił mnie Morfeusz w swe zaniedbane objęcia. Nie wyjdę z tego sama nigdy. Nie! Nie widzę wyciągniętych dłoni, żadnych lin, drabin, schodów, otworów. Niczego co pozwoliło by mi się wygrzebać jakąś częścią z otchłani. No cóż... Upadam. Na skalne masy powietrza. Nabijam się na korony drzew. Łamię żebra i gałęzie. Obijam o zaczerwienione dachy domostw. Uderzam o maskę samochodu. Zsuwam się na chodnik. Upadłam. Umieram. Nie żyję. Bywa...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!