|
przypomniał sobie sposób,
w jaki zawsze się poruszała:
głowa wysoko w górze, plecy wyprostowane.
arogancja, myślał zawsze,
ale w rzeczywistości była to duma,
która pozwalała jej przetrwać tak długo,
i która czyniła ją zawsze taką samotną.
ale teraz miała w sobie pełen spokoju wdzięk, piękną pokorę.
|
Dodaj komentarz
