Lubie deszcz. I patrzeć jak ludzie otwierają parasole tez lubię. Jak zakładają kaptury i łapią się za ręce. Mimowolnie uśmiecham się na widok brnących przez kałuże dzieci w za dużych kaloszach. Łapią krople na język chcąc poczuć jego smak. Ja tak nie potrafię. Ale. Tak bardzo lubię deszcz! I lubię z nim płakać, nasze łzy zlewają się ze sobą. Niezauważalnie. Ludzie nie mogą odróżnić kropli spływającej po policzku od tej wyciekającej z kącika oka. A najbardziej lubię deszcz gdy wleje w mój sweter cały swój ciężar. Gdy przesiąknę nim czuje się jak ożywione jezioro. Takie wolne, ciche, głębokie, spokojne, uśpione. Myślę wtedy, że nie chcę umierać. Głównie dlatego, że pewnie w piekle nigdy nie pada.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!