to juz tak jest, ze nikt nie patrzy, nikt nie widzi jak bardzo mówisz ze nie wiesz kim masz byc a tak naprawde nie chcesz być nie potrafisz sie wyzwolić bo zeszłoroczny śnieg wciąż pozostaje na czarnych rękawiczkach nie da sie zapomnieć przepełnionego żalem, frustracjami, prze-ambicjami nie koordynowanego ruchu serca po środku dnia i podłogi wielka lepka plama po herbacie albo nocnej kawie ściana wydawała się wtedy tak blisko

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!