it’s like your screaming and no one can hear. you almost feel ashamed that someone could be that important, that without them you feel like nothing. no one will ever understand how much it hurts. you feel hopeless, like nothing can save you. and when it’s over and it’s gone, you almost wish that you could have all that bad stuff back, so you could have the good. / to tak, jakbyś krzyczał, ale nikt nie może cię usłyszeć. czujesz się wręcz zawstydzony, że ktoś może znaczyć dla ciebie tak wiele, że bez niego czujesz się nikim. nikt nigdy nie zrozumie, jak bardzo to boli. czujesz się beznadziejnie, jakby nie było dla ciebie ratunku. a kiedy jest już po wszystkim, praktycznie marzysz o tym, by ponownie przeżywać to całe piekło, bo razem z nim przychodzą też miłe chwile.
|