|
- kim jesteś? - spytała wysokiego bruneta, o cudownych brązowych oczach. - kimś dla Ciebie. - kimś dla mnie? - zdziwiła się. - jak to? - nie chciałaś mnie nigdy. powiedz szczerze. - powiedział i zaczął iść. - to nie tak. - chwyciła go za rękę. - gdzie byłeś przez ten cały czas? w każdy smutny dzień, rozpaczliwą noc, przy każdej mojej łzie? dlaczego tak długo musiałam na Ciebie czekać i tyle znosić!? - krzyknęła. uśmiechnął się, musnął palcami jej policzek. - ale Ty się nie doczekałaś, kochana. i nie doczekasz. połykała łzy, patrząc jak odchodzi. niedługo potem obudziła się, czując mokre ślady od łez i dotyk jego palców na policzkach . / tonatyle
|
Dodaj komentarz
