Czas dojrzeć.
Czas zapomnieć o brzmieniu tamtego beztroskiego czasu,
kiedy wiedziało się za mało
czyli wystarczająco dużo
by być szczęśliwym.
Czas zapomnieć o prawdziwym uśmiechu,
wykopać z serca niewinność.
Zapomnieć, że życie jest piękne
a marzenia się spełniają.
Zaakceptować cierpienie schorowanego umysłu
wiedzącego i widzącego zbyt dużo.
Czas przestać szukać klasycznych piękności.
I przyjąć do wiadomości, że:
Nie lubimy słuchać prawdy.
|