|
jak zwykle byłam pierwsza, mój autobus lubi podrzucać mnie wcześniej do szkoły. siedząc na parapecie, powtarzałam polski, tak na wszelki wypadek. przyszedłeś wcześniej, jak nigdy. spanikowałam lekko, wyjmując z ucha słuchawkę. przywitałeś się, porozmawialiśmy jak gdyby nigdy nic się między nami nie wydarzyło. żadnej sprzeczki, żadnego nieporozumienia. zatęskniłam za Twoim głosem, który mówił tylko do mnie i Twoimi oczami, które wpatrzone były w moje, kiedy opowiadałam ci własne wydarzenia. patrzyłeś na mnie później, być może też myślałeś o tym, co działo się między nami rok wcześniej, kiedy byliśmy razem na spacerze, przytulałeś mnie, kiedy zamarzałam i pocałowałam Cię przy wszystkich w policzek, gdy podziękowałeś za życzenia. było minęło, teraz zwykła rozmowa, ale i tak wywoływała uśmiech na mojej twarzy przez cały dzień. / tonatyle
|
Dodaj komentarz
