"nie mów, że (...) ból kiedyś minie, zagoi rany czas. nie mów, że jeszcze przede mną jest wciąż, to, co najpiękniejsze, jak mam uwierzyć w to? (...) tyle jest we mnie nieposkładanych myśli i uczuć tak mocnych, jakich nie znałam nigdy wcześniej, więc nie każ mi zrozumieć. nie umiem i nie chcę. wciąż mam nadzieję, że czasem myślisz o mnie jeszcze (...) tak pragnę uśpić swą pamięć (...) by jakoś jesień tę przetrwać."
|