nic niewarty domek z kart..-powtórzyłam swoją myśl cicho -co? * nasz świat.nasza bajka którą pisaliśmy razem.-uśmiechnęłam się a po policzku ciurkiem leciały mi łzy -prosze cie,nie utrudniaj-powiedział teraz już twardo,sucho i stanowczo. *nie utrudniaj..-szepnęłam sama do siebie a ręce przeszły mi w drgania.wyjęłam z torebki jedynego papierosa,którego trzymałam tam "na wszelki wypadek". zaciągnęłam się i poczułam dawną ulgę. spojrzał na mnie z litością.nienawidził gdy paliłam.to przez niego to rzuciłam.a teraz jest mu to już obojętne. *nie utrudniaj..-powtórzyłam cicho,przeszłam koło niego.nogi niosły mnie przed siebie. wiedziałam że dziś długo jeszcze będą mnie nosić donikąd.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!