nigdy nie zrozumiem dlaczego to najbliżsi potrafią ranić nas najbardziej, tak dotkliwie, nie umiem sobie wytłumaczyć czemu to wszystko tak boli, od środka męczy, dręczy a łzy uzewnętrzniają to wszystko w najbardziej gorzki sposób. może kiedyś zrozumieją, że jestem innym człowiekiem, że szczęście dają mi inne rzeczy, moje. chciałabym móc wykrzyczeć im wszystko tak cholernie, to wszystko co tak bardzo mnie boli i zajrzeć w ich duszę sprawdzić czy choć odrobinę potraktowali to poważnie, czy choć trochę poważnie potraktowali mnie... na wszystko przyjdzie czas, i wierzę, że rolę kiedyś się odwrócą. nie ja nie wierzę ja to wam obiecuję...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!