|
czekałam na Jego przyjazd. z niecierpliwością wykonywałam każdy ruch. moje myśli skupione były na jednej osobie. nie mogłam doczekać się momentu, kiedy zobaczę Go biegnącego do mnie. w pewnej chwili dostałam esemesa: wejdź na gadu. a ponieważ był on od Niego, bez jakiegokolwiek zawachania rzuciłam wszystko i natychmiast wbiłam. wyczułam jednak pewną obojętność. poczułam ogromny strach. serce biło mi z większą częstotliwością niż zazwyczaj. niestety moja intuicja nie zawiodła. stało się. zerwał. łzy powodowały perfidny ból głowy i przysłaniały świat. nie widziałam kompletnie nic. jedynie przed oczami stanęły mi wszystkie chwile z Nim spędzone. każdy dzień, godzina, minuta, sekunda utknęły mi głęboko w pamięci. nie potrafiłam się ogarnąć. dopadła mnie pieprzona tęsknota i cierpienie, których bałam się tak bardzo. nie mogłam zrozumieć tylko jednego. dlaczego tak ważny dla mnie etap, będący jednym z najpiękniejszych epizodów w moim życiu, zakończył w najgorszy z możliwych sposobów. / 19.12
|
Dodaj komentarz
