Cz.4 Nawet w szpitalu robiła mu zdjęcia. Zmartwionemu, zmęczonemu, głodnemu. Bowiem nie chciał opuszczać jej nawet na minutę. Każda minuta spędzona z nią, była dla niego jak diament. Na wagę złota. Pewnej nocy obudziła się, mówiąc mu, że to już ta chwila. Mówiąc, że musi się z nim pożegnać. Po raz ostatni. Na zawsze./zpw

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!